Κάποιο μεσημέρι, σε ένα σταυροδρόμι.

στις

Μπροστά μου ακριβώς , εκεί στην αναμονή για το πράσινο φανάρι, είμαστε πολλοί και η ουρά είναι μεγάλη. Τα φανάρια ανάβουν και σβήνουν, το κόκκινο με το πράσινο εναλλάσσονται όμως εμείς, δεν πάμε πουθενά. Είναι, στη μέση του δρόμου, στο σημείο που κλείνει όλο το σταυροδρόμι, σταματημένο ένα αυτοκίνητο.

Ένα αυτοκίνητο από αυτά που στην εποχή της εφηβείας μου, εκείνα τα χρόνια που νιώθαμε σπουδαίοι και φερόμασταν με έπαρση, θα του λέγαμε να πάει να πετάξει τη σακαράκα του στον γκρεμό ή ακόμη παραπέρα και πως βρωμίζει το δρόμο μας και άλλα ανάλογα της γαϊδουριάς μας αλλά και της τραγικής κατάστασης του αυτοκίνητου. Ένα αυτοκίνητο υπό διάλυση, κάθε γωνιά του και κάθε φανάρι, έχασκε στο δρόμο ή απλά δεν υπήρχε, με διαλυμένες πόρτες και καπό. Αυτό ήταν το σταματημένο αυτοκίνητο μπροστά μας. Στη μέση του δρόμου.

Από την άλλη,  ο οδηγός του, δεν έδειχνε και πολύ καλυτέρα. Ταλαιπωρημένος, ημίγυμνος, βρώμικος, χωρίς σχεδόν κανένα δόντι και με ένα αναμμένο τσιγάρο που κρεμόταν από τα χείλη του, φαινόταν ακόμη πιο απελπισμένος και από ο αυτοκίνητο του. Ήταν ξεκάθαρο πως ήταν αρκετή ώρα σε αυτό το σταυροδρόμι –οι πεταμένες παρακεί γόπες ήταν ικανό αποδεικτικό στοιχείο – και κανείς δεν είχε προσφερθεί να τον βοηθήσει. Το αυτοκίνητο του παρέμενε σταματημένο και παντελώς άχρηστο, στη μέση του σταυροδρομιού. Και αδιαφορούσε για τους οδηγούς που τον προσπερνούσαν βρίζοντας. Καμιά φορά έκανε και εκείνος το ίδιο, έβριζε για να αμυνθεί και συνέχιζε να πασχίζει να σπρώξει το αυτοκίνητο του στην άκρη του δρόμου . Μαζί με τα επανωτά τσιγάρα, ήταν λοιπόν και τα βρισίδια. Αυτοκίνητο και οδηγός με άλλα λογια, απειχαν πολύ από την κατάσταση που θες να εμπλακείς και να βοηθήσεις. Δυστυχώς και για τους δυο. Και έτσι κανείς  δεν κατεβαίνει, κανένας δεν βοηθάει. Το μόνο που κάνουν είναι να γκρινιάζουν, παρακολουθώντας όλη αυτή τη σκηνή. Να γκρινιάζουν και να κορνάρουν παράλληλα.

Λίγο πριν ανάψει ξανά το πράσινο φανάρι της ουράς μας, προσπέρνα το εν λέγω αυτοκίνητο ένα ακριβώς αντίθετο : καλογυαλισμένο, ολοκαίνουργιο, όχι ακριβό αλλά αγορασμένο και συντηρημένο με αγάπη. Ο οδηγός του ένας νέος άνθρωπος, όμορφος και περιποιημένος. Προσπέρνα και στα δέκα βήματα, σταματάει δεξιά. Κατεβαίνει. Είναι ξεκάθαρο, θέλει να βοηθήσει. Πλησιάζει τον ταλαίπωρο οδηγό του λέει προφανώς πως θέλει να τον βοηθήσει, του λέει τι πρέπει να κάνουν,  ο ταλαίπωρος οδηγός χαμογελάει και τώρα φαίνεται ξεκάθαρα η απουσία όλης της οδοντοστοιχίας του, μπαίνει μέσα και κάθεται στην θέση του οδηγού. Ο πεντακάθαρος, ολόφρεσκος και όμορφος οδηγός, σηκώνει τα μανίκια, δεν τον νοιάζει που προφανώς θα λερωθεί και αρχίζει να σπρώχνει. Σπρώχνει αρκετά και με όλη τη δύναμη του. Είναι καταμεσήμερο και εκείνος σπρώχνει αρκετά και με όλη του τη δύναμη. Και ας έχει γίνει μούσκεμα από τη ζέστη και τον ιδρώτα, δεν σταματάει. Θέλει να πάει αρχικά το αμάξι στην άκρη, θέλει να ελευθερώσει το σταυροδρόμι για τους άλλους οδηγούς.

Το πράσινο φανάρι μας άνοιξε, το ίδιο και ο δρόμος και επιτέλους μπορούμε να κινηθούμε. Όμως εγώ, δεν θέλω να προχωρήσω. Στέκομαι δεξιά και με τον  καθρέφτη κοιτάω πίσω. Πλέον το σαραβαλιασμένο αμάξι έχει πάρει μπροστά. Το έσπρωξε τόσο πολύ ο πεντακάθαρος, ολόφρεσκος και όμορφος οδηγός που κατάφερε να πάρει μπροστά. Ο ταλαίπωρος οδηγός, από τη θέση του οδηγού πια, του γνέφει ευχαριστώ και απομακρύνεται. Πλεον μπορεί να γυρίσει σπίτι. Και ενώ νομίζεις πως όλα τέλειωσαν, όλα πήγαν πρίμα, ο πεντακάθαρος, ολόφρεσκος και όμορφος οδηγός, παραμένει εκεί. Και εκεί θα μείνει μέχρι να χαθεί από τα μάτια του το ταλαίπωρο αυτοκίνητο. Μέχρι να βεβαιωθεί πως δεν θα τον ξαναχρειαστει για να τρέξει και να βοηθήσει. Μόνο όταν είναι σίγουρος, πως αυτός ο ταλαίπωρος, άγνωστος του οδηγός, δεν τον χρειάζεται άλλο. Και τότε θα μπει στο ολοκαίνουργιο , πεντακάθαρο αυτοκίνητο του και θα φύγει.

Και τότε, θα φύγω και εγώ. Και σε όλη τη διαδρομη της επιστροφής, θα σκέφτομαι μόνο ένα πράγμα.

Γίνε αυτός ο πεντακάθαρος , ολόφρεσκος και όμορφος οδηγός. Και νοιάξου για τον δίπλα σου. Και ίσως όλα, κάποια μέρα, γίνουν καλύτερα.

*Ακούς αυτό. Γιατί αυτή ήταν η υπόκρουση, στο ράδιο, σε εκείνη τη στιγμή.  

2 Σχόλια Προσθέστε το δικό σας

  1. Ο/Η pepi λέει:

    καλημέρα!

    1. Ο/Η mamasdoanddonts λέει:

      Καλημέρα 😘

Σχολιάστε